مقایسه ی تأثیر درمان تک دوز و درمان هفت روزه ی سیپروفلوکساسین در زنان با عفونت دستگاه ادراری تحتانی

چکیده زمینه و هدف: عفونت مجاری ادراری تحتانی یکی از شایع ترین عفونت ها در بین زنان جوان است. این شیوع بالا در بین زنان دقت در انتخاب درمان آنتی بیوتیکی مناسب و هم چنین به حداقل رساندن دوره ی درمانی را می طلبد. در این مطالعه تأثیر درمان تک دوز و درمان هفت روزه ی سیپروفلوکساسین در زنان با عفونت دستگاه ادراری تحتانی مقایسه شد. روش بررسی: در این مطالعه جمعیت مورد آزمون تعداد 140 نفر از زنان 13 تا 25 ساله ی مبتلا به عفونت دستگاه ادراری تحتانی بدون عارضه و واجد شرایط شرکت در طرح بودند که به درمانگاه های وابسته به بیمارستان ولی عصر(عج) اراک مراجعه نمودند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 70 نفره تقسیم شدند که یک گروه درمان تک دوز سیپروفلوکساسین (با دوز 1000 میلی گرم) و گروه دیگر درمان 7 روزه سیپروفلوکساسین (با دوز 250 میلی گرم دو بار در روز) را دریافت کردند. برای کلیه ی بیماران مذکور سه نوبت کشت ادرار انجام شد. در صورت مثبت شدن کشت اول بیمار وارد طرح می شد، کشت دوم جهت بررسی پاسخ به درمان 48 تا 72 ساعت بعد و کشت سوم جهت بررسی عود دو هفته بعد از شروع درمان انجام می گردید. در نهایت نتایج حاصل از هر گروه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از کل 140 بیمار شرکت کننده در طرح 23 نفر به درمان پاسخ ندادند که در بررسی نهایی 14 نفر مربوط به گروه درمان تک دوز و 9 نفر مربوط به گروه درمان هفت روزه بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق تفاوت معنی داری در پاسخ به درمان و عود بین دو گروه مشاهده نشد (183/0 = p ) که نشان دهنده ی اثر یکسان درمان تک دوز و هفت روزه ی سیپروفلوکساسین در زنان مبتلا به التهاب مثانه می باشد.